Als een geliefd dier sterft, een boodschap uit het dierenrijk

Eigenlijk zouden we iedere dag moeten leven alsof het de laatste is. Alle kansen benuttend, genietend van ieder moment. Er gaat zoveel kostbaars verloren omdat we niet in het besef leven van het moment.

Natuurlijk staan we niet ieder moment stil bij de gedachte aan de dood, dit zou ook niet goed zijn voor ons systeem. Echter waardering van het moment. Dat wat ons het moment geeft met en voor elkaar. Dit opent zoveel meer bewustzijn in de relaties die we hebben. Ook dankbaarheid voor wat er is helpt ons op onze weg die wij te gaan hebben met onze dieren. De relatie met onze dieren kan zo intens zijn dat ze gelijk kunnen staan aan onze relaties met de mensen.

Het overlijden van een dier

Als een dier ziek wordt en uiteindelijk overlijdt, kunnen we dat net zo intens ervaren als dat er een familielid overlijdt. Echter de maatstaven van de maatschappij staan vaak niet zo ‘open’ voor stervensbegeleiding en rouwverwerking met betrekking tot dieren. Gelukkig is hier al veel verandering in aan het komen. Dieren kunnen tegenwoordig begraven of gecremeerd worden en zelfs opgebaard worden.

Belangrijk hierin is dat eenieder de behoeften die hij heeft met betrekking tot de invulling van het afscheid van zijn dier naar eigen inzicht invult.  Het is mooi dat er steeds meer mogelijkheden geboden worden en keuzes gemaakt kunnen worden. Oordeel nooit over hoe iemand met het verlies van zijn dier omgaat, dit is een persoonlijke  beslissing en proces.

Ik wil graag even wat delen met betrekking tot de euthanasie van onze dieren vanuit de zienswijze hierover die de dieren mij gegeven hebben. Wij mensen hebben het vaak zo moeilijk met het bepalen van het ‘juiste’ moment met betrekking tot de beslissing voor euthanasie. Ten eerste wat is is het ‘juiste’ moment? Als we dat alleen met ons hoofd gaan beredeneren is dat inderdaad heel moeilijk. Als we ons hart, ons gevoel erbij betrekken wordt het een ander verhaal.

Het ‘juiste’ moment…. We wikken en wegen….

Het ‘juiste’ moment voor het dier is dat moment dat we vanuit ons hart de beslissing nemen. Zo is me door de dieren doorgegeven. Als het besluit verbonden met liefde is genomen, is dat de belangrijke factor. Dat is de energie waar het dier zich mee verbindt. Dit helpt hem ook om los te kunnen laten in de besluitvorming van euthanasie.

Als de beslissing van moment van euthanasie vanuit liefde is genomen, en niet vanuit egoïsme of praktische overwegingen, is het kiezen van het ‘juiste’ moment, zoals vandaag, morgen of volgende week niet relevant. Dit is wat ze me keer op keer doorgegeven hebben.

Soms is het voor onze dieren ook moeilijk los te laten. Dit omdat ze voelen hoe nodig ze zijn voor hun mens. Daar kunnen we hen in helpen. Door dankbaar te zijn voor hun vriendschap en ze in en vanuit liefde los te laten.  En ze dat te laten voelen en te zeggen.

Praat gewoon met je dier, hetzij hardop, hetzij in jezelf. Het is de energie die ze ontvangen. Is je beslissing oprecht, met liefde verbonden genomen, telt het tijdsbesef waarin wij leven, zoals kloktijd en dagen, niet.

Vaak als we ons gevoel mee laten spelen is er ineens een innerlijk weten wanneer het moment van afscheid gekomen is. Je dier kan het je laten voelen, of er is een bepaalde blik, of iets anders, maakt niet uit wat, echter wat wel uitmaakt is naar dit innerlijk weten te luisteren. Dus niet in het beredeneren, in het hoofd te belanden. Ons hoofd hebben we nodig maar het kan ook een stoorzender zijn en zou nooit ons hart moeten regeren. Eerder andersom. Het hart zou het hoofd moeten regeren.

Ook op ons buikgevoel vertrouwen hebben we veelal verleerd. Terwijl we via de reacties van ons lichaam als we ze gewaar zouden worden en ernaar zouden luisteren, ook informatie binnen krijgen. Er is niemand die je dier zo goed kent als jezelf.

Dus nog even voor de duidelijkheid:

Voor de dieren is de ‘energie’ van waaruit de beslissing genomen  van belang! En dan vervalt het tijdsbesef om over een uur, morgen of volgende week.  Dat is waar wij mensen vaak over blijven piekeren.  Zo van” had ik niet nog een week moeten wachten”?  “Was het niet te vroeg”?  “Was het wel het juiste moment”. (wat is überhaupt het juiste moment?)

Ik denk dat je je één hele cruciale vraag kan stellen en wel deze:

Neem ik het besluit vanuit mijn hoofd = zuivere beredenering of verbonden met mijn hart = liefde, vrij van egoïsme.  Waar je voor kiest moet wel oprecht en echt zijn!!!

Uiteindelijk is dat de energie die het dier ontvangt. En zeker is het een heel verantwoordelijk en verdrietig moment maar vanuit liefde voor je dier genomen, kunnen ze vrediger de overgang maken.

Dieren worden omringd met licht en liefde als ze de overgang maken. Zo onvoorwaardelijk als ze zijn, zo vol liefde worden ze ontvangen in de andere dimensie. Ze voelen dan gewichtsloos, vrij van de lichamelijke ballast. Echter hun kern, ziel, energie, hoe je het ook noemen wilt, blijft bestaan en ze blijven hiermee verbonden met hun mens.

Soms kan het zijn dat je je dier nog wel eens voelt of dat het heel sterk in je gedachten opduikt op onverwachte momenten. Doe dit niet af als zij het onzin.  Neem het serieus want energetisch zijn ze er dan echt. Energie kan je niet vernietigen, het kan alleen van vorm veranderen.

Overleden dieren verheugen zich erop als hun mens weer een ander dier toestaat in hun leven te komen en als ze niet blijven hangen in het verlies en verdriet. Dat is iets menselijks, blijven hangen in…, de dieren willen dat er verder gegaan wordt en kennen geen menselijke beredenering van oordelen zoals bijvoorbeeld jaloezie.

Een andere relatie aangaan

Wel is het van belang niet te gaan vergelijken als je een nieuwe relatie aangaat. Ieder dier is een individu alsook iedere relatie weer anders is. Wees dankbaar voor de tijd en mooie dingen die je met je overleden dier gehad hebt, verwerk je verdriet van de dood van je dier. Als je beslist een nieuwe relatie met een ander dier aan te gaan wees dan zonder vergelijkingen, oordelen en verwachtingen. En weet dat je overleden dier niets liever wilt dan dat je verder gaat. Het doet jullie relatie die geweest is niet teniet in het nu-moment. In tegendeel, het maakt vrij voor beide zijden.

Afscheid

Het is fijn dat we in een tijd leven waar er ruimte is voor een mooi fysiek afscheid en dat de overtuiging “het is maar een dier” steeds meer op de achtergrond geraakt. En nogmaals een ieder heeft natuurlijk het recht hier op zijn eigen manier mee om te gaan en over te denken.

De dieren die de overgang liefdevol gemaakt hebben, hebben me het hierboven vermelde herhaaldelijk doorgegeven. En ik denk dat het ons mensen inzichten geeft met betrekking tot de beslissingen die we vroeg of laat moeten nemen met en over onze dieren.

Zeker met ons hoofd (ratio) zetten we eerst de dingen op een rij zoals bijvoorbeeld leeftijd, advies van de dokter, kansen, vooruitzichten, operaties of behandelingen, lijdensweg ja of nee et cetera. Maar vergeet dus niet je hart te openen want ook dat is wat voor je dier telt! Waar het op resoneert!

Dit geldt ook voor heftige traumatische ervaringen zoals bijvoorbeeld hevige koliek, heftige verwondingen bij ongelukken et cetera. Probeer in die gevallen de rust te bewaren, dus niet in paniek te raken. Dat wat je uitstraalt daar resoneert je dier op mee. Als het in een noodsituatie geëuthanaseerd moet worden, help je het dier enorm als je niet gaat gillen, schreeuwen of huilend jezelf overstemt. Het helpt hen veel meer als je de rust bewaart, je dankbaarheid en liefde naar hun toe uit. Op zo’n moment dat er geen andere uitweg is, dan snel het dier uit zijn lijden te verlossen, is je op harte-, zielenniveau te verbinden een helpende, ondersteunende energie voor je dier.

Met het toelaten van een dier in je leven ben je verantwoordelijk voor zijn welzijn en dit geldt zowel voor de alledaagse dingen alsook voor de verantwoording hun niet te laten lijden. Geboren worden en sterven, zowel het komen en het gaan zijn onderdeel van onze relaties met hen.

Verwelkomen in je leven en weer los laten zijn beiden kostbare momenten. Echter waar liefde is, is kracht. Een liefdevol, open hart, hierin ligt de sleutel naar een waardevolle communicatie met je dier.